کانویت

پاسخ: خیلی ها می پرسند آیا دعایی هست که بتوانم نجاتم را تضمین کنم؟ مهم است که به یاد داشته باشید که رستگاری صرفاً با خواندن یک دعا یا گفتن کلمات خاص دریافت نمی شود. کتاب مقدس هرگز از نجات فردی از طریق دعا گزارش نمی دهد. خواندن دعا راه نجات یافتن در کتاب مقدس نیست.
راه نجات یافتن در کتاب مقدس ایمان به عیسی مسیح است. یوحنا 3:16 بیان می کند که: « خدااو جهان را چنان دوست داشت که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی داشته باشد.» رستگاری با ایمان (افسسیان 2: 8)، با پذیرش عیسی به عنوان نجات دهنده (یوحنا 1:12) و با اعتماد کردن فقط به عیسی (یوحنا 14: 6؛ اعمال رسولان 4:12) به دست می آید، نه با دعا کردن.
پیام نجات کتاب مقدس ساده و واضح است، اما در عین حال شگفت انگیز است. همه ما در برابر خدا گناه کرده ایم (رومیان 3:23). به جز عیسی مسیح، هیچ کس تا به حال یک عمر بدون گناه زندگی نکرده است (جامعه 7:20). به دلیل گناه ما، ما سزاوار قضاوت خدا هستیم (رومیان 6:23) و این قضاوت مرگ است.جسمانی و به دنبال آن مرگ معنوی به دلیل گناه ما و مجازاتی که در پی دارد، هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم تا به تنهایی جایگاه خود را در برابر خدا اصلاح کنیم. در نتیجه عشق او به ما، خدا در شخص عیسی مسیح تبدیل به یک انسان شده است. عیسی زندگی کاملی داشت و همیشه حقیقت را تعلیم می داد. با این حال، بشریت عیسی را نپذیرفت و با مصلوب کردن او او را به قتل رساند. اما از طریق آن حرکت وحشتناک، عیسی به جای ما درگذشت. عیسی بار و داوری گناه را بر عهده گرفت و به جای ما درگذشت (دوم قرنتیان 5:21). سپس عیسی از مردگان برخاست (اول قرنتیان 15) و بدین ترتیب ثابت کرد که پرداخت او برای گناه کافی است و او بر گناه و مرگ غلبه کرده است. در نتیجه قربانی عیسی، خدا به ما نجات را به عنوان یک هدیه ارائه می کند. خدا از ما می خواهد که نظر خود را در مورد عیسی تغییر دهیم (اعمال رسولان 17:30) و او را به عنوان پرداخت کامل گناهان خود دریافت کنیم (اول یوحنا 2: 2). رستگاری با دریافت هدیه ای که خداوند به ما می دهد حاصل می شود، نه با خواندن دعا.
با این حال، همه اینها به این معنا نیست که عمل دریافت نجات نمی تواند شامل دعا نیز باشد. اگر انجیل را درک می کنید ، به درستی آن اعتقاد دارید و عیسی را به عنوان نجات خود پذیرفته اید، در این صورت ابراز ایمان خود به خدا در دعا خوب و مناسب است. برقراری ارتباط با خدا از طریق دعا می تواند راهی برای پیشرفت از پذیرش حقایق در مورد عیسی به ایمان کامل خود به او به عنوان نجات دهنده باشد. دعا را می توان با عمل ایمان انحصاری خود به عیسی برای نجات خود پیوند داد.
با این حال، باید تکرار شود که نباید رستگاری خود را بر این مبنا قرار دهید که نماز خوانده اید. خواندن دعا نمی تواند شما را نجات دهد! اگر می‌خواهید نجاتی را که از طریق عیسی در دسترس است دریافت کنید، پس باید به او ایمان داشته باشید. به طور کامل به مرگ او به عنوان قربانی کافی برای گناهان خود تکیه کنید. به او به عنوان تنها نجات دهنده خود کاملاً اعتماد کنید. این روش کتاب مقدس برای نجات است. اگر عیسی را به‌عنوان نجات‌دهنده خود دریافت کرده‌اید، مطمئناً می‌توانید به خدا دعا کنید. به او بگویید که چقدر برای عیسی سپاسگزار هستید. خدا را به خاطر عشق و فداکاری او ستایش کنید. از عیسی به خاطر مرگش به خاطر گناهانتان و برای نجاتی که به شما ارائه می دهد تشکر کنید. این پیوند کتاب مقدس بین نجات و دعا است.
دعا همیشه باید به تصمیم گیری دقیق منجر شود.
من همیشه به جوانان مبتدی توصیه می کنم: دعا همیشه با چیز داغ شروع می شود.
اگر مشکلی که تو را می سوزاند، خودخواهی است، نمازت آنجاست. اگر تنبلی است، نماز شما آنجاست. اگر جهل دینی است، نماز شما آنجاست.
و سپس همیشه دعا را با یک تصمیم کتبی به پایان می رساند، بنابراین سندی را در دست دارید که دوست داشتید و خداوند را اجابت کردید.
اگر تصمیم دلیل بر این باشد که عشق در ما ایجاد شده است، پایبندی به اراده او آغاز شده است، "بله" به خدا راه اندازی شده است.
برای توضیح سه مرحله نماز، این مقایسه را بسیار مؤثر می دانم: نماز سه راه بزرگی است که به سوی خدا می رود.
خط اول ورودی است که برای ورود به بزرگراه ضروری است و برای وسایل حمل و نقل کند استفاده می شود.
ما باید از آنجا شروع کنیم، از دعای صوتی دقیق.
سپس خط میانی وجود دارد، جایی که ترافیک بزرگ جاده رخ می دهد. خط سرعت است، یعنی دعایی که می شود گوش دادن به خدا.
بعد هم راه تندرو، راه تندرو، یعنی دعای دل، دعای سکوت.
اینها درجات نماز است.
با دعای آوازی دقیق شروع می شود: این اولین قدم در نماز است.
سپس باید به گوش دادن به خدا برسیم.
متأسفانه مردم، در بیشتر موارد، در اولین خط توقف می کنند و سپس یک زندگی مسیحی ضعیف را تجربه می کنند، که تصمیم نمی گیرد.
و سپس باید هنر دعا کردن را از صمیم قلب یاد بگیرید.
استماع دعا باید به دعای درون، به دعای سکوت منتهی شود.
اینجاست که مسیحی شکل می گیرد.
اما شما به یک ماشین خوب نیاز دارید، زیرا خط سوم، همان لاین پر سرعت است.
دعای قلبی به دعای قدسی گرایش دارد، یعنی زندگی ما را شاهکار خداوند در التزام کامل و دائم به اراده او می کند.
وقتی از من می پرسند زیباترین دعای دل چیست، پاسخ می دهم که دعای خونین گتزمانه است:
"... پدر، نه مال من، بلکه اراده تو انجام شود...".
اکنون متوجه شده ام که می توانیم یک قدم به جلو برداریم.
به جای اینکه بگویید: "... پدر، نه مال من، بلکه اراده تو انجام می شود..." (که کمی ترسناک است)
من دعایی می کنم که مرا نترساند.
می گویم: «پدر، در این لحظه می خواهم شادی تو باشم! می‌خواهم در پیش پا افتاده‌ترین لحظات این روز شادی تو باشم!»
این دعا کمی راحتتر از دعای خونین گتزمان است، اما همینطور است.
وقتی زندگی ما کاملاً و دائماً با خواست خدا مطابقت دارد، به دعای قلبی رسیده ایم، دعای قدس.
به طور خلاصه نماز چیست؟ دعا دوست داشتن است.
عیسی، پدر ما را به ما می دهد، الگوی دعا را به ما ارائه می دهد و به ما توضیح می دهد که دعا کردن به معنای دوست داشتن است.
پدر ما از هفت عمل عشقی تشکیل شده است.
فقط یک دعا وجود دارد که به نظر نمی رسد یک عمل محبت آمیز باشد: «..نان روزانه ما را امروز به ما بده...»، اما این دعا به صورت جمع است.
ما برای همه گرسنگان نان می خوانیم، پس این یک عمل عاشقانه است.
دوست داشتن چیست؟ دوست داشتن یعنی تغییر.
و تغییر دهید آن چیست؟
تغییر یعنی رشد، اصلاح، اصلاح، بهبودی.

عشق در حقایق است.

این فرمول عالی دعا است:

من بیرون منتظر خواهم ماند.

ما در جامعه خود اعتقاد خود را به دعا بیان کرده ایم:

من معتقدم دعا همه چیز نیست، بلکه همه چیز باید با دعا شروع شود، زیرا هوش انسان بسیار کوتاه و اراده انسان بسیار ضعیف است.

زیرا کسی که بدون خدا عمل می کند، هرگز بهترین از خود را نمی دهد.

من معتقدم که عیسی مسیح با دادن پدر ما به ما می خواست به ما بیاموزد که دعا عشق است.

من معتقدم دعا نیازی به کلام ندارد.

من معتقدم که می‌توانیم در سکوت دعا کنیم، رنج بکشیم، کار کنیم، اما سکوت فقط در صورتی دعاست که دوست داشته باشیم، رنج دعاست فقط اگر دوست داشته باشیم، کار دعاست فقط اگر دوست داشته باشیم.

یک آزمایش مطمئن برای دعا وجود دارد:

اگر در عشق رشد کنیم، در فروتنی، اگر در جدایی از شر، در وفاداری به خواست خدا رشد کنیم.

من معتقدم که فقط کسانی که یاد می گیرند در مقابل خدا سکوت کنند یاد می گیرند که دعا کنند، در برابر سکوت خدا مقاومت کنند.

من معتقدم که هر روز باید از خداوند هدیه دعا را بخواهیم، زیرا

هر که نماز خواندن را یاد بگیرد زندگی کردن را یاد می گیرد.

پاسخ: خیلی ها می پرسند آیا دعایی هست که بتوانم نجاتم را تضمین کنم؟ مهم است که به یاد داشته باشید که رستگاری صرفاً با خواندن یک دعا یا گفتن کلمات خاص دریافت نمی شود. کتاب مقدس هرگز از نجات فردی از طریق دعا گزارش نمی دهد. خواندن دعا راه نجات یافتن در کتاب مقدس نیست.
راه نجات یافتن در کتاب مقدس ایمان به عیسی مسیح است. یوحنا 3:16 بیان می کند که: « خدااو جهان را چنان دوست داشت که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی داشته باشد.» رستگاری با ایمان (افسسیان 2: 8)، با پذیرش عیسی به عنوان نجات دهنده (یوحنا 1:12) و با اعتماد کردن فقط به عیسی (یوحنا 14: 6؛ اعمال رسولان 4:12) به دست می آید، نه با دعا کردن.
پیام نجات کتاب مقدس ساده و واضح است، اما در عین حال شگفت انگیز است. همه ما در برابر خدا گناه کرده ایم (رومیان 3:23). به جز عیسی مسیح، هیچ کس تا به حال یک عمر بدون گناه زندگی نکرده است (جامعه 7:20). به دلیل گناه ما، ما سزاوار قضاوت خدا هستیم (رومیان 6:23) و این قضاوت مرگ است.جسمانی و به دنبال آن مرگ معنوی به دلیل گناه ما و مجازاتی که در پی دارد، هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم تا به تنهایی جایگاه خود را در برابر خدا اصلاح کنیم. در نتیجه عشق او به ما، خدا در شخص عیسی مسیح تبدیل به یک انسان شده است. عیسی زندگی کاملی داشت و همیشه حقیقت را تعلیم می داد. با این حال، بشریت عیسی را نپذیرفت و با مصلوب کردن او او را به قتل رساند. اما از طریق آن حرکت وحشتناک، عیسی به جای ما درگذشت. عیسی بار و داوری گناه را بر عهده گرفت و به جای ما درگذشت (دوم قرنتیان 5:21). سپس عیسی از مردگان برخاست (اول قرنتیان 15) و بدین ترتیب ثابت کرد که پرداخت او برای گناه کافی است و او بر گناه و مرگ غلبه کرده است. در نتیجه قربانی عیسی، خدا به ما نجات را به عنوان یک هدیه ارائه می کند. خدا از ما می خواهد که نظر خود را در مورد عیسی تغییر دهیم (اعمال رسولان 17:30) و او را به عنوان پرداخت کامل گناهان خود دریافت کنیم (اول یوحنا 2: 2). رستگاری با دریافت هدیه ای که خداوند به ما می دهد حاصل می شود، نه با خواندن دعا.
با این حال، همه اینها به این معنا نیست که عمل دریافت نجات نمی تواند شامل دعا نیز باشد. اگر انجیل را درک می کنید ، به درستی آن اعتقاد دارید و عیسی را به عنوان نجات خود پذیرفته اید، در این صورت ابراز ایمان خود به خدا در دعا خوب و مناسب است. برقراری ارتباط با خدا از طریق دعا می تواند راهی برای پیشرفت از پذیرش حقایق در مورد عیسی به ایمان کامل خود به او به عنوان نجات دهنده باشد. دعا را می توان با عمل ایمان انحصاری خود به عیسی برای نجات خود پیوند داد.
با این حال، باید تکرار شود که نباید رستگاری خود را بر این مبنا قرار دهید که نماز خوانده اید. خواندن دعا نمی تواند شما را نجات دهد! اگر می‌خواهید نجاتی را که از طریق عیسی در دسترس است دریافت کنید، پس باید به او ایمان داشته باشید. به طور کامل به مرگ او به عنوان قربانی کافی برای گناهان خود تکیه کنید. به او به عنوان تنها نجات دهنده خود کاملاً اعتماد کنید. این روش کتاب مقدس برای نجات است. اگر عیسی را به‌عنوان نجات‌دهنده خود دریافت کرده‌اید، مطمئناً می‌توانید به خدا دعا کنید. به او بگویید که چقدر برای عیسی سپاسگزار هستید. خدا را به خاطر عشق و فداکاری او ستایش کنید. از عیسی به خاطر مرگش به خاطر گناهانتان و برای نجاتی که به شما ارائه می دهد تشکر کنید. این پیوند کتاب مقدس بین نجات و دعا است.
دعا همیشه باید به تصمیم گیری دقیق منجر شود.
من همیشه به جوانان مبتدی توصیه می کنم: دعا همیشه با چیز داغ شروع می شود.
اگر مشکلی که تو را می سوزاند، خودخواهی است، نمازت آنجاست. اگر تنبلی است، نماز شما آنجاست. اگر جهل دینی است، نماز شما آنجاست.
و سپس همیشه دعا را با یک تصمیم کتبی به پایان می رساند، بنابراین سندی را در دست دارید که دوست داشتید و خداوند را اجابت کردید.
اگر تصمیم دلیل بر این باشد که عشق در ما ایجاد شده است، پایبندی به اراده او آغاز شده است، "بله" به خدا راه اندازی شده است.
برای توضیح سه مرحله نماز، این مقایسه را بسیار مؤثر می دانم: نماز سه راه بزرگی است که به سوی خدا می رود.
خط اول ورودی است که برای ورود به بزرگراه ضروری است و برای وسایل حمل و نقل کند استفاده می شود.
ما باید از آنجا شروع کنیم، از دعای صوتی دقیق.
سپس خط میانی وجود دارد، جایی که ترافیک بزرگ جاده رخ می دهد. خط سرعت است، یعنی دعایی که می شود گوش دادن به خدا.
بعد هم راه تندرو، راه تندرو، یعنی دعای دل، دعای سکوت.
اینها درجات نماز است.
با دعای آوازی دقیق شروع می شود: این اولین قدم در نماز است.
سپس باید به گوش دادن به خدا برسیم.
متأسفانه مردم، در بیشتر موارد، در اولین خط توقف می کنند و سپس یک زندگی مسیحی ضعیف را تجربه می کنند، که تصمیم نمی گیرد.
و سپس باید هنر دعا کردن را از صمیم قلب یاد بگیرید.
استماع دعا باید به دعای درون، به دعای سکوت منتهی شود.
اینجاست که مسیحی شکل می گیرد.
اما شما به یک ماشین خوب نیاز دارید، زیرا خط سوم، همان لاین پر سرعت است.
دعای قلبی به دعای قدسی گرایش دارد، یعنی زندگی ما را شاهکار خداوند در التزام کامل و دائم به اراده او می کند.
وقتی از من می پرسند زیباترین دعای دل چیست، پاسخ می دهم که دعای خونین گتزمانه است:
"... پدر، نه مال من، بلکه اراده تو انجام شود...".
اکنون متوجه شده ام که می توانیم یک قدم به جلو برداریم.
به جای اینکه بگویید: "... پدر، نه مال من، بلکه اراده تو انجام می شود..." (که کمی ترسناک است)
من دعایی می کنم که مرا نترساند.
می گویم: «پدر، در این لحظه می خواهم شادی تو باشم! می‌خواهم در پیش پا افتاده‌ترین لحظات این روز شادی تو باشم!»
این دعا کمی راحتتر از دعای خونین گتزمان است، اما همینطور است.
وقتی زندگی ما کاملاً و دائماً با خواست خدا مطابقت دارد، به دعای قلبی رسیده ایم، دعای قدس.
به طور خلاصه نماز چیست؟ دعا دوست داشتن است.
عیسی، پدر ما را به ما می دهد، الگوی دعا را به ما ارائه می دهد و به ما توضیح می دهد که دعا کردن به معنای دوست داشتن است.
پدر ما از هفت عمل عشقی تشکیل شده است.
فقط یک دعا وجود دارد که به نظر نمی رسد یک عمل محبت آمیز باشد: «..نان روزانه ما را امروز به ما بده...»، اما این دعا به صورت جمع است.
ما برای همه گرسنگان نان می خوانیم، پس این یک عمل عاشقانه است.
دوست داشتن چیست؟ دوست داشتن یعنی تغییر.
و تغییر دهید آن چیست؟
تغییر یعنی رشد، اصلاح، اصلاح، بهبودی.

عشق در حقایق است.

این فرمول عالی دعا است:

من بیرون منتظر خواهم ماند.

ما در جامعه خود اعتقاد خود را به دعا بیان کرده ایم:

من معتقدم دعا همه چیز نیست، بلکه همه چیز باید با دعا شروع شود، زیرا هوش انسان بسیار کوتاه و اراده انسان بسیار ضعیف است.

زیرا کسی که بدون خدا عمل می کند، هرگز بهترین از خود را نمی دهد.

من معتقدم که عیسی مسیح با دادن پدر ما به ما می خواست به ما بیاموزد که دعا عشق است.

من معتقدم دعا نیازی به کلام ندارد.

من معتقدم که می‌توانیم در سکوت دعا کنیم، رنج بکشیم، کار کنیم، اما سکوت فقط در صورتی دعاست که دوست داشته باشیم، رنج دعاست فقط اگر دوست داشته باشیم، کار دعاست فقط اگر دوست داشته باشیم.

یک آزمایش مطمئن برای دعا وجود دارد:

اگر در عشق رشد کنیم، در فروتنی، اگر در جدایی از شر، در وفاداری به خواست خدا رشد کنیم.

من معتقدم که فقط کسانی که یاد می گیرند در مقابل خدا سکوت کنند یاد می گیرند که دعا کنند، در برابر سکوت خدا مقاومت کنند.

من معتقدم که هر روز باید از خداوند هدیه دعا را بخواهیم، زیرا

هر که نماز خواندن را یاد بگیرد زندگی کردن را یاد می گیرد.